در آموزشگاه موسیقی، غالباً تمرکز بر مهارت فنی و دانش تئوریک است که این موضوع شکافی در مهارت‌های زندگی عملی و فرآیندهای خلاق ایجاد می‌کند. این مقاله به بررسی موضوع خلاقیت در تمرین موسیقی می‌پردازد و این که چگونه نوازندگان می‌توانند از یک رویکرد ساختاریافته و در عین حال انعطاف‌پذیر به فرآیندهای خلاقانه خود، با در نظر گرفتن حرفه، کیفیت زندگی، و مشارکت مخاطبان، بهره‌مند شوند.

 

معمای کلاسیک: ساختار در مقابل خلاقیت

 

در آموزش موسیقی کلاسیک و سنتی، تاکید زیادی بر روال تمرین سفت و سخت و پایبندی به فرم های کلاسیک وجود دارد. در حالی که این عناصر برای توسعه مهارت های فنی بسیار مهم هستند، اغلب فضای کمی برای نوآوری و بیان شخصی باقی می گذارند. بسیاری از نوازندگان با مجموعه ای از مهارت های چشمگیر فارغ التحصیل می شوند اما ایده کمی در مورد نحوه به کارگیری آن در یک زمینه دنیای واقعی دارند. این فقدان یک چارچوب جامع می‌تواند مانع از توانایی آن‌ها در تصمیم‌گیری آگاهانه در مورد شغل و خروجی خلاقانه‌شان شود .

یک روز معمولی در زندگی یک هنرجوی هنرستان را در نظر بگیرید: تمرین فراوان و به‌دنبال آن کلاس‌های تئوری و تمرین‌های گروهی. در حالی که این برنامه دقیق برای ایجاد نظم عالی است، به ندرت به دانش آموزان می آموزد که چگونه زمان خود را به طور مؤثر برای تلاش های خلاقانه مدیریت کنند یا چگونه توانایی های هنری خود را با مهارت های زندگی عملی متعادل کنند.

 

 

چهار مرحله فرآیند خلاقیت

 

برای رفع این شکاف، اجازه دهید فرآیند خلاقیت را به چهار مرحله تقسیم کنیم: آماده سازی، نهفتگی، روشنایی و تأیید. این چهارچوب، که از مدل خلاقیت گراهام والاس اقتباس شده است، می تواند به نوازندگان کمک کند تا تلاش های خود را سازماندهی کنند و تصمیمات هدفمندتر بیشتری بگیرند.

آماده سازی: این مرحله شامل جمع آوری اطلاعات، تقویت مهارت های فنی و غوطه ور شدن در مطالب است. برای یک گیتاریست جاز، این ممکن است به معنای مطالعه پیشرفت ها و مقیاس های مختلف آکورد باشد. برای یک خواننده و ترانه سرای پاپ، می تواند شامل تجزیه و تحلیل آهنگ های فعلی برای درک بیشتر باشد.

نهفتگی: در اینجا، نوازنده یک گام به عقب برمی‌دارد و به ایده‌ها اجازه می‌دهد به طور ناخودآگاه در ذهن تثبیت شوند. این می‌تواند شامل استراحت کردن از تمرین و پیاده‌روی، شرکت در یک فعالیت هنری متفاوت یا به سادگی استراحت باشد. این مرحله بسیار مهمی است که در آن مغز ایده های متفاوت را به هم متصل می کند.

روشنایی: اغلب به عنوان لحظه “آهان!” شناخته می شود. این مرحله زمانی است که یک ایده خلاقانه نشان داده می شود. برای یک آهنگساز، ممکن است یک ملودی ناگهانی باشد که به ذهنش خطور کند.

تأیید: این مرحله نهایی شامل پالایش و تکمیل ایده است. این مرحله در مورد این است که مطمئن شوید ترکیب به طور هماهنگ کار می کند، چیدمان به خوبی جریان دارد و قطعه نهایی به تمیزی آماده شده است.

با درک و حرکت خودخواسته از طریق این مراحل، نوازندگان می توانند تصمیمات آگاهانه تری بگیرند و خروجی خلاقانه خود را افزایش دهند.

 

 

خلاقیت در موسیقی با توجه به سبک های مختلف موسیقی

 

توجه به این نکته مهم است که فرآیند خلاقیت بسته به رشته ساخت موسیقی می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. به عنوان مثال:

نوازندگان کلاسیک: اغلب در چارچوب‌های ساختاری ترکیب و تمرین اجرا کار می‌کنند. فرآیند خلاقانه آنها ممکن است شامل تأکید بیشتر بر مراحل آماده سازی و تأیید باشد.

نوازندگان جاز: بر بداهه نوازی تأکید کنید، که نیاز به تعادل بین آماده سازی و نهفتگی دارد. مرحله روشنایی می تواند به طور خود به خود در حین اجرا اتفاق بیفتد.

تولیدکننده موسیقی: ممکن است زمان قابل توجهی را در مرحله نهفتگی صرف کنند و قبل از رسیدن به مرحله روشنایی، صداها و افکت های مختلف را آزمایش کنند.

ترانه سراها: اغلب رویکردی شخصی و احساسی دارند، با مرحله روشنایی نزدیک به تجربیات شخصی و داستان سرایی.

 

ارتقای کیفیت زندگی

 

در حالی که برای نوازندگان ضروری است که در مورد حرفه خود فکر و تلاش کنند، به همان اندازه مهم است که کیفیت زندگی آنها را در نظر داشته باشند. این شامل توسعه مهارت ها در مدیریت زمان، بودجه بندی و تصمیم گیری است.

مدیریت زمان: مدیریت زمان موثر برای متعادل کردن تمرین، عملکرد و زندگی شخصی بسیار مهم است. نوازندگان باید یاد بگیرند که زمان خود را عاقلانه تخصیص دهند و اطمینان حاصل کنند که در کنار تمرین فنی، دوره هایی را برای کاوش خلاقانه اختصاص داده اند.

بودجه بندی: ثبات مالی می تواند به طور قابل توجهی بر توانایی یک نوازنده برای تمرکز بر هنر خود تأثیر بگذارد. نوازندگان باید در زمینه سواد مالی، از جمله بودجه بندی برای هزینه های زندگی، پس انداز و سرمایه گذاری در حرفه خود، آموزش ببینند.

تصمیم گیری: تصمیم گیری آگاهانه در مورد کنسرت ها، همکاری ها و پروژه ها ضروری است. نوازندگان باید به مهارت‌هایی مجهز شوند تا فرصت‌ها را نه تنها برای مزایای فوری‌شان، بلکه برای تأثیر بلندمدت آن‌ها بر حرفه و زندگی شخصی‌شان ارزیابی کنند.

 

تولید برای مخاطب

 

یکی دیگر از جنبه های حیاتی فرآیند خلاقیت، درک مخاطب است. نوازندگان باید تلاش کنند تا مخاطبان مورد نظر خود و نوع مکان‌ها و بازارهایی را که می‌خواهند در آن فعالیت کنند را درک کنند. این دانش می‌تواند به انتخاب‌های خلاقانه آنها کمک کند و به آنها کمک کند تا عمیق‌تر با شنوندگان ارتباط برقرار کنند.

بیایید به برخی از هنرمندان پاپ معاصر که بر این تعادل تسلط دارند نگاه کنیم:

تیلور سوئیفت: سوئیفت به‌طور یکپارچه از کانتری به پاپ تبدیل شده است و سلیقه مخاطبانش را درک می‌کند و با هر آلبوم طرفدارانش را افزایش می‌دهد. ترانه سرایی او اغلب تجربیات شخصی را منعکس می کند و موسیقی او را قابل ارتباط و جذاب می کند.
بیلی آیلیش: صدا و سبک منحصر به فرد آیلیش مخاطبان جهانی را جذب کرده است. او و برادرش فینیاس (که موسیقی او را تولید می کند) درک روشنی از برند و مخاطبان خود دارند که به تصمیمات خلاقانه آنها اطلاع می دهد.
بی تی اس: گروه پسر کره جنوبی با ترکیب ژانرهای مختلف و گنجاندن چندین زبان در موسیقی خود به موفقیت جهانی دست یافته است. آنها ترجیحات مخاطبان جهانی خود را درک می کنند و به طور مداوم محتوایی را ارائه می دهند که طنین انداز باشد.

این هنرمندان نشان می دهند که چگونه درک مخاطب می تواند خلاقیت را به جای از بین بردن آن افزایش دهد.

چارچوبی جامع برای نوازندگان

در نتیجه، نوازندگان به چارچوبی جامع نیاز دارند که فراتر از ساختار آکادمیک کلاسیک باشد. این چارچوب باید:

 

پشتیبانی از فرآیندهای خلاق: تشویق به حرکت در چهار مرحله خلاقیت به شیوه ای ساختاریافته و در عین حال انعطاف پذیر.

مهارت های زندگی را تقویت کنید: آموزش مدیریت زمان، سواد مالی و تصمیم گیری را ارائه دهید.

ترویج تعامل با مخاطب: به نوازندگان بیاموزید که چگونه مخاطبان خود را بدون به خطر انداختن یکپارچگی هنری خود درک کنند و با آنها ارتباط برقرار کنند.

با اتخاذ این رویکرد جامع، نوازندگان می‌توانند تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند و آثار معنادارتری خلق کنند. به هر حال، هدف فقط موفقیت در صنعت موسیقی نیست، بلکه داشتن یک زندگی متعادل و رضایت بخش به عنوان یک هنرمند است. بنابراین، دفعه بعد که ساز خود را برمی دارید یا به تمرین موسیقی می پردازید، به یاد داشته باشید که خلاقیت هم بر اساس ساختار و هم در آزادی رشد می کند. روند را بپذیرید، مخاطبان خود را درک کنید و فراموش نکنید که از تمرین لذت ببرید. از این گذشته، موسیقی به همان اندازه که در مورد نتیجه و محصول نهایی است، به لذت خلقت یک اثر نیز می پردازد.

منبع: National Association for Music Education